Gemiddeld lopen we per dag 8.000 tot 10.000 stappen op onze voeten, in een mensenleven is dit 185.000 kilometer. Dit is vier keer de wereld rond! Daarom is extra aandacht voor de voeten niet onbelangrijk. 

Veel voorkomende klachten 

Door de podotherapeut worden heel veel verschillende klachten en aandoeningen behandeld, maar sommige klachten komen vaker voor. Hier onder vind u een beschrijving van de meeste voorkomende klachten die gezien worden door de podotherapeut. 

Afwijkende teenstanden 

Hamertenen 

De eerste twee kootjes van de teen staan gestrekt, terwijl het laatste koortje van de teen gebogen staat. Hierdoor raakt het topje van de teen de grond, als het ware als een hamertje. De hamerteen is het meest voorkomend bij de tweede teen, alhoewel het ook de andere tenen kan beïnvloeden. Het zeldzame geval waarin alle tenen zijn aangedaan, kan een probleem veroorzaken met de zenuwen in de voet.

Hamerteen Hamertenen kunnen zich ontwikkelen wanneer er een disbalans is tussen de buigers en strekkers van de tenen. Een hamerteen kan aangeboren zijn of verworven worden door korte, smalle schoenen te dragen. Ook bij kinderen kan dit ontstaan wanneer zij schoenen dragen die ze al ontgroeid zijn. 

Door deze afwijkende stand ontstaat er verhoogde druk op het middelste gewrichtje van de teen, hierdoor er eelt en likdoorntjes ontstaan. Tevens komen er verhoogde drukken op het topje van de teen, ook hier kunnen eelt en likdoorntjes ontstaan. Ook kan deze standsafwijking klachten geven in de gehele teen en/of voorvoet.

Klauwtenen 

Het eerste kootje van de teen staat gestrekt, terwijl de twee laatste koortje van de teen gebogen staat. Het topje van de teen raakt niet de grond en de teen lijkt een beetje op een klauw. Vaak zijn bij deze aandoeningen alle tenen aangedaan. 

Klauwteen Klauwtenen kunnen zich ontwikkelen wanneer er een disbalans is tussen de buigers en de strekkers van de tenen. Verder kunnen er een tal van andere oorzaken zijn, zoals een aangeboren afwijkende stand van de grote teen of een holvoet. Veel al wordt gedacht dat ook afwijkende schoeisel de enige oorzaak van deze afwijking is maar diabetes mellitus of alcoholisme kan ook een oorzaak zijn bij het ontstaan van deze afwijkende stand van de tenen. 

Door deze afwijkende stand gaan als het waren te tenen klauwen en graven zij zich in de zolen van de schoenen waardoor er pijnlijke eeltvorming ontstaan. 

Naast deze twee teenstand afwijkingen zijn er nog vele andere afwijkende standen te benoemen, maar deze twee afwijkingen worden het meeste gezien in de praktijk. 

Hallux abductor valgus 

Een standsafwijking aan het grote teen gewricht. Het middenvoetsbeentje van de eerst teen neigt naar buiten terwijl de teen naar binnen wijst.

Deze aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, dit heeft te maken het feit dat vrouwen schoenen dragen met een spitse neus wat een van de oorzaken is van ene hallux abducto valgus. Tevens kan een oorzaak zijn een verkort middenvoetsbeentje waardoor de stand gemakkelijker kan veranderen. Ook speelt een erfelijke factor een rol in het onstaan van aan hallux adductor valgus, welke rol precies is op dit moment nog niet bekend.

Hallux limutus 

Verstijving van het grote teengewricht, er is nog enige beweging mogelijk. Door deze verstijving kan tijdens het lopen de afwikkeling van de voet niet meer verlopen. De hallux limitus is beperkend tijdens het gaan omdat tijdens iedere stap de afwikkeling niet over het grote teen gewricht kan verlopen, deze is namelijk beperkt en verstijfd. In het grote teen gewricht, net zoals in alle gewrichten, zijn de uiteinden van de beenderen bedekt met een laag kraakbeen. Als slijtage of verwonding het kraakbeen beschadigt, kunnen de ruwe einden van de beenderen over elkaar gaan wrijven. Hierdoor kan er botaanwas gaan groeien, wat zich op de bovenkant van het gewricht kan ontwikkelen. Door deze te sterke botgroei ontstaat er een beperking van het gewricht. 

Unguis incarnatus (ingegroeide nagel) 

Ingegroeide nagel Bij een ingegroeide nagel (unguis incarnatus) is een nagelrand meer dan normaal in het weefsel van de teen gegroeid. In de beginfase veroorzaakt dit een verdikking van de nagelwal, met overmatige eeltvorming. In een latere fase ontstaat er een ontstekingsreactie van de teen met overmatige groei van herstelweefsel ("wild vlees"). Dit kan leiden tot een rode en pijnlijke zwelling. 

Een ingegroeide teennagel kan verschillende oorzaken hebben onder andere slecht passende schoenen, verkeerd knippen van de nagels of een (aangeboren) afwijkende vorm van de nagel, bijvoorbeeld een bolle nagel. 

Morton’s neuralgie 

Mortonse Een Mortonse neuralgie is een zenuwbeknelling tussen twee middenvoetsbeentjes. De beknelde zenuw raakt hierdoor geïrriteerd. Meestal betreft het de zenuw tussen het 3e en 4e middenvoetsbeentje, soms ook tussen het 2e en 3e middenvoetsbeentje. Wanneer de zenuw erg geïrriteerd is, kan hij opzwellen waardoor de kans groter wordt om tussen de middenvoetsbeentjes klem te komen zitten. Ook ligt de zenuw in het onderhuidvetweefsel, net boven het vetpolster van de voet, dichtbij de arterie en venen (bloedvaten). 

De oorzaak is vaak een afwijkende voetstand aan het begin van de klachten, dit uiteraard in combinatie met de belasting en activiteiten die ondernomen worden. Verschillende activiteiten, zoals rennen, tennis, voetbal of het gebruik van strak zittende schoenen of lopen op hoge hakken, kunnen neuralgische (zenuw) klachten veroorzaken. 

De symptomen in de beginstadia van de klacht worden voornamelijk gekarakteriseerd door acute perioden van pijn in de voorvoet met uitstralende pijn naar de tenen. De pijn treedt bijna altijd plotseling op tijdens lopen/sporten en heeft het karakter van kramp of een snijdende pijn. Het uittrekken van de schoen en het masseren van de voet bezorgt de meest snelle verlichting van de klachten. Op den duur komen de pijnperioden steeds sneller en deze houden langer aan. De klachten verdwijnen niet meer zo snel door het uittrekken van de schoenen of massage. 

Fasciitis plantaris/hielspoor 

Fasciitis plantaris is een ontsteking van de bindweefselplaat die onder voetzool doorloopt. Deze bindweefselplaat, de fascia, loopt vanaf het hielbeen tot aan de bal van de voet. Deze klacht kenmerkt zich door startpijn, dit houdt in dat er vooral na een periode van rust pijn klachten op treden. 

Fasciitis plantaris is een veel voorkomende overbelastingsklacht van de voet. Er is meestal sprake van pijn onder de hiel die zich eventueel uitbreid naar de voetzool. Verder is het kenmerkend dat de pijn toe neemt indien er gewicht op de voet wordt gezet en dat er sprake is van startklachten. Vaak is er een specifiek pijnpunt onder de hiel, die aan te wijzen is met een vinger. 

Voor het ontstaan van deze overbelastingsklacht zijn er veel verschillende oorzaken te noemen onder andere speelt een te grote belasting, foutief schoeisel of een afwijkende stand van de voet mee in het ontstaan van deze klacht. 

Voor het ontstaan van deze overbelastingsklacht zijn er veel verschillende oorzaken te noemen onder andere speelt een te grote belasting, foutief schoeisel of een afwijkende stand van de voet mee in het ontstaan van deze klacht. 

Callus, clavi en verrucea (eelt, likdoorn en wratjes) 

Eelt, likdoorn en voetwratjes is iets wat binnen de podotherapiepraktijk veel gezien worden. Eelt en likdoorns ontstaan door overdruk en beschermen de huid en het onder liggende weefsel, maar als het eelt en de likdoorns klachten gaan geven moeten deze verwijderd te worden. 

Een wratje ontstaan door een virus, wat met name tijdens een periode van slechte weerstand toeslaat. Een wratje kan op verschillende manieren worden behandeld. Dit kan bij de huisarts, pedicure of podotherapeut. 

Morbus Sever (hielpijn bij kinderen)

Morbus Sever is een klacht aan de hiel die met name vaak voor komt bij (actieve) kinderen tussen 8 en 13 jaar en meer bij jongens dan bij meisjes. Bij kinderen, in deze leeftijdscategorie, komen bij belasting van het hielbeen soms onregelmatigheden in die nog niet volgroeide groeischijf voor. Druk op het hielbeen bij het stoten van de voet en veel springen veroorzaken dan pijn en zelfs enige zwelling van de achterzijde van de voet (de hiel). In de groeifase moet het hielbeen in verschillende richtingen groeien. De groeischijf van het hielbeen bevindt zich aan de achterzijde van het hielbot. Net erboven hecht de achillespees vast en sommige vezels lijken door te lopen tot onder de hiel. 

Röntgenfoto's kunnen de aandoening aantonen, maar vaak zijn de leeftijd van de jonge sporter en de plaats van de pijn al voldoende om de diagnose te kunnen stellen.De pijn kan veroorzaakt worden door: trauma/letsel, overgewicht, op blote voeten lopen of grote lichamelijke activiteiten (zoals rennen en springen). Tevens kan een afwijkende voetstand van het hielbeen een grotere trekkracht aan de achillespees geven waardoor de hielpijn geprovoceerd kan worden. Sporten zoals basketbal, tennis en voetbal provoceren de klachten. Wanneer de groeischijf zich sluit zal de pijn verdwijnen. 

Tibiaal stress syndroom (beenvlies ontsteking) 

Het onderbeen bestaat uit 2 botstukken, het scheenbeen aan de binnen-voorzijde en het kuitbeen aan de zij-achterkant. De 2 botstukken worden verbonden door een sterke bindweefselplaat. Onderaan vormen het scheenbeen en het kuitbeen de benige onderdelen van respectievelijk binnen en buitenenkel. De botstukken worden omhuld door een dun beenvlies, dat goed doorbloed is en zeer gevoelig. Aan het onderbeen ontspringen een aantal spieren. De diepe kuitspier, de achterste scheenbeenspier en de lange teenbuigspier zijn de belangrijkste. Al deze genoemde spieren spelen een rol bij het ontstaan van het tibiaal stress syndroom, waarbij sprake is van irritatie van het beenvlies op de plaats van de aanhechting van de genoemde spieren aan het bot. Hierbij kan het ook gaan om een ontstekingsreactie. Het ontstaat vaak bij loopsporten waarbij de voet teveel naar binnen beweegt (overpronatie). Dit kan komen door verkeerd schoeisel of een verkeerde voetstand of voetafwikkeling. 

De voornaamste klacht is pijn en wordt meestal gevoeld op de onderste helft van het scheenbeen aan de binnenzijde. De pijn kan ook lager, tot aan de binnenenkel, worden gevoeld. De pijn is scherp van karakter en er worden 'steken' aangegeven. Bij heviger klachten wordt het als 'stokslagen' aangegeven. Dan is de loper duidelijk te lang met de klachten doorgelopen. De pijn wordt gevoeld bij de landing en ook wel bij de afzet. 

Patellofemoraal pijnsyndroom (knie klachten) 

Het patellofemoraal pijnsyndroom is een aandoening met als voornaamste klacht pijn in een of vaak ook beide knieën, die men vooral bij adolescenten en jonge volwassenen aantreft. 

knie Er zijn veel mogelijke oorzaken voor het patellofemoraal pijnsyndroom. Een voorspellende factor voor een verhoogd risico is een vergrootte Q-hoek, de hoek waaronder het onderbeen aankomt op het bovenbeen. Daarnaast kunnen kapsulaire "afwijkingen" zorgen voor een afwijkend bewegingsverloop van de knieschijf. Ook is het mogelijk dat de klachten ontstaan door afwijkingen in bekken- of voetstand. 

Er zijn veel mogelijke oorzaken voor het patellofemoraal pijnsyndroom. Een voorspellende factor voor een verhoogd risico is een vergrootte Q-hoek, de hoek waaronder het onderbeen aankomt op het bovenbeen. Daarnaast kunnen kapsulaire "afwijkingen" zorgen voor een afwijkend bewegingsverloop van de knieschijf. Ook is het mogelijk dat de klachten ontstaan door afwijkingen in bekken- of voetstand. 

Bekkenscheefstand ten gevolge van een (schijnbaar) beenlengte verschil, (lage)rugklachten en knie/heup/rugklachten bij afwijkende voetstand en/of –functie) 

Deze klachten en/of aandoeningen worden veel gezien binnen de podotherapie. Voor deze klachten is niet altijd oorzaak te vinden, maar de podotherapeut is wel is de meeste gevallen in staat om de gevolgen van deze klachten te behandelen. Meestal zal deze behandeling bestaan uit een podotherapeutische inlay in combinatie met een advies.